Daar is hij weer: onze verstrooide professor!
Jullie lazen gisteren zaterdag met 116 mijn dagbegroeting, bedankt daarvoor.
Zondag 3 augustus 2025, een goeiemorgen met Wilfried
Op weg van de kust naar Brugge passeerde ik een Touringbus.
Geen gewone bus maar eentje met een grote aanhangwagen waarmee de fietsen van de passagiers werden vervoerd.
Dat zette me aan het denken.
Toch een beetje het verkeer in de gaten houden, dacht ik bij mezelf.
Het was vrijdag eerste dag van augustus, goed voor opkomende en afrijdende vakantiegangers.
Afspraak met broer Willy om 10.30u in Beernem. Mooi op tijd, zelfs tijd om m’n gedachten laten af te dwalen.
Zou het niet mooi zijn ons verhaal in het boek ‘2 Petit Belges in la douce France’ af te ronden met een uitgestippelde Tour de France?
Niet alleen voor autorijders maar ook een voor fietsers. Fietsers die we met zo'n touring bikebus ter plaatse zouden brengen.
Ik wisselde de Expressweg voor de E40.
Ik herinnerde me die keer toen Ivan in de Vogezen op La Planche des Belles Filles kwam aangereden met een …Franse wijnboer in z’n wiel.
Even de aandacht erbij houden want een kamikazepiloot wisselde de oprit Oostkamp voor het derde rijvak.
Alles viel terug in z’n plooi met toch opvallend veel Engelsen die kozen voor zekerheid: het vak tussen rechts en links.
Zou ik de Col de Braus inlassen? Ivan deed hem in 2024 in navolging van de Tourrenners.
Ik volgde hem met hesjes, drinkbussen en vitaminerijke voeding. Het terrasje in Sospel was welgekomen.
Dat duurt lang voor ik de afrit Beernem in zicht krijg, dacht ik. De E40 liep rechtdoor, rechtaan, rechttoe.
Uiteindelijk kwam nog eens 8 km verder, richting Brussel, het bord in zicht:...Aalter 1500m.
Ik weet al wat Monique nu denkt wanneer ze dit leest: goe bezig, onze verstrooide professor.
Ze gaf me die naam na een zoveelste verstrooide stunt. Ik deed hem vrijdag opnieuw alle eer aan.
Fijne zondag - à la vôtre
Wilfried
