Dag 3 van onze 10-daagse reis: natuur, geklasseerd dorp, de ontmoeting
Zondag 24 september 2023, een goeiemorgen met Wilfried
3e dag van onze 10-daagse vakantie / vrijdag
Ritueel bij het ontwaken: wat voor een weer is het vandaag?
We mogen niet klagen; de zon is van de partij en dat zal zo blijven, de ganse dag.
Er staat wel wat wind die de temperaturen aan de Middellandse Zee zal temperen tot 22-23°.c
We hebben een druk programma met een combinatie van aandacht voor de natuur, bezoek aan een geklasseerd dorp,
lekker eten op de middag en de ontmoeting met Phillippe Salasc in de late namiddag.
Het wordt een mooie trip doorheen de Gorges de l’Hérault, een halte in Saint Guilhem le Désert en het diner in Bouzigues.
Fruits de mer met oesters uit het Bassin de Thau, die het decor vormen voor ons terrasje van de Voile Blanche.
We maken er een gezellige namiddag van en rijden achteraf naar Aniane voor de afspraak ten huize van Philippe Salasc.
De burgemeester en wijnmaker van Grès Saint Paul woont er schitterend in een van de hoger gelegen wijken van zijn dorp.
We hebben Philippe gevraagd of het mogelijk zou zijn ook Michèle Gaye en haar man Romain als verrassing uit te nodigen.
Een beetje ambetante vraag want we weten niet hoe het gesteld is met de gezondheid van Madame Gaye, zoals ze hier aangesproken wordt.
Ook niet van haar man.
Philippe stelde me gerust: Romain stelt het goed en Michèle blijft ondanks haar ouderdom eeuwig jong.
Waarom deze ontmoeting: Michèle krijgt een hoofdstukje in mijn nieuwe boek.
We ontmoetten haar elk jaar opnieuw als ‘responsable’ van de hostellerie Saint-Benoit.
De mevrouw die er voor zorgde dat alles voor de klanten naar wens verliep.
Ook als verantwoordelijke voor het departement Hérault betekende ze heel wat.
Zo vertegenwoordigde ze lange tijd het departement op het Salon de Toerisme in Luik.
We werden vroeger bij haar thuis uitgenodigd en gingen samen uit eten toen we er met vakantie waren.
De ontmoeting nu verloopt dan ook zeer hartelijk.
Na een rijkelijk diner op de middag hoeft ‘veel eten’ ’s avonds voor ons niet meer.
We hebben een beter idee.
We kopen kaas en brood in Saint-Martin de Londres en beslissen uiteindelijk ook nog eens binnen te springen in de ‘boucherie’.
Met de beenhouwer hebben we er meteen een vriend bij.
Paté uit eigen atelier zal ons op de kamer zo smaken dat ik vermoed, volgende maandag als we passeren op weg naar Orange, er nog eens te stoppen.
Sorry, maar dat hebben Franse beenhouwers toch voor op wat in Vlaanderen aangeboden wordt.
Zo krijgt onze derde dag opnieuw een mooie afsluiter.
Wat een dag, mooi, iedereen gelukkig en voor mij ook een beetje emotioneel.
à la vôtre
Wilfried
