De bijna kus...
Zaterdag 4 maart 2023, een goeiemorgen met Wilfried
Het lukt niet altijd om over een gegeven dichtbij, een dagbegroeting te schrijven.
Dan moet ik het verderaf gaan zoeken, zoals deze week.
Ik denk niet dat het gedurende mijn hele dagbegroeting-carrière gemakkelijker was dan deze week om ’s voormiddags een dagbegroeting te schrijven.
Drie presentaties gaven me stof genoeg.
Nu dat voorbij is wordt het een stuk moeilijker.
Ik moet het verderaf gaan zoeken, heel veraf zelfs, maar met de hulp van Patrick, die me op het fenomeen wees, leek het dichterbij dan ooit.
Ze straalden zoals nooit tevoren in een wolkenloos heelal: Venus en Jupiter.
Na zonsondergang kon je aan de westelijke hemel de "bijna-kus" van Venus en Jupiter zien, de twee meest heldere planeten in ons zonnestelsel.
Ze bewogen al enkele weken naar elkaar toe en stonden die avond, toen we van Kaprijke naar Maldegem reden, het dichtst bij elkaar.
Vanaf de volgende dag gingen ze geleidelijk weer verder weg van elkaar staan.
Een romantische date wordt het dus niet en misschien maar best ook.
Nu blijkt de lange afstandsrelatie, de ene tweehonderd miljoen, de andere zeshonderd miljoen km van ons verwijderd, optisch bedrog,
maar toch fel genoeg om ze te zien schitteren.
Pas in 2040 komen ze opnieuw zo dicht in elkaars buurt.
à la vôtre
Wilfried
