De pot verwijt....
zondag 26 maart 2023, een goeiemorgen met Wilfried
Het komt altijd goed, ook al verwijt de pot de ketel dat hij zwart is.
Neem nu wat mij betreft.
Het zal wel zijn reden hebben waarom ze me soms de verstrooide professor noemen.
Deze ochtend was het opnieuw van dat.
Je mag dan nog moeder er de avond voordien op wijzen dat het ‘n uur minder slapen wordt,
als je geen rekening houdt met een wekker die zich niet automatisch aanpast, dan heb je het wel ‘vlaggen’.
Me nog efkes draaien op de linkerzijde in het warme bed want het is pas 05.00u.
Uiteindelijk ontwaken op de rechterzijde en rustig de tijd nemen om koffie te zetten, me te wassen en de laptop te openen.
Wat schrijven in mijn dagbegroeting?
Over de koers? Arme Flandriens.
Ik tik mijn code in, er ligt nog altijd sneeuw in de bergen op mijn scherm om …08.15u.
Oei, dus toch geen rekening gehouden met het veranderende uur.
De dagbegroeting is voor later.
Als ik straks naar Leuven rijd moet ik de tijd niet aanpassen.
De boordcomputer regelt dat zelf? Zou kunnen, maar zo is hij niet ingesteld.
Trouwens, ik verander het uur nooit in de auto.
Met wat geduld, gespreid over maanden, komt het toch weer goed. Nu dus.
Als er straks eentje in Leuven dit leest zal ze niet durven replikeren in de zin van: ’t is niet raar, dat het met jou gebeurt.
Waarom niet durven me er op aanspreken?
Gisteren nam ze de bus van Gasthuisberg naar de Naamse Poort.
Tot haar verbazing stelde ze vast dat de bus de tegenovergestelde richting op reed.
De chauffeur stelde haar gerust: hij reed het traject zoals het hoorde. An nam de verkeerde bus.
Iets om je zorgen over te maken?
Neen: of de bus links of rechts op reed, een ringbus komt altijd uit op hetzelfde punt.
Alles komt goed.
à la vôtre
Wilfried
