Deel I van 'te gast op Strombeach'.
Zaterdag 27 augustus 2022, een goeiemorgen met Wilfried
Gisteren zoals eerder gemeld te gast op het Culturele Festival Strombeach in Strombeek-Beveren.
Het werd een zo’n memorabele namiddag dat ik niet anders kan dan de bijdrage in de dagbegroeting te splitsen over 2 dagen.
Vandaag deel I, morgen deel 2.
*
Kwart voor één, vrijdagmiddag: ik haal Johan, broer van Paul, de mensenman op.
5 minuutjes later zijn we in Snellegem waar Paul, met 3 duifjes in de mand, ons opwacht.
3 neefjes van Jori.
Jori en Meyra zijn er zelf niet bij.
Ze vonden het na hun trouwpartij in Barcelona zo leuk dat ze in Catalonië zijn blijven rondhangen.
Het sprookjesverhaal zal ’s namiddags zo werkelijk overkomen dat niet alleen kinderen, maar ook hun ouders reikhalzend uitkijken als de duivenmand opengaat: is het Jori die er inzet en Meyra?
Heeft ze werkelijk maar één pootje?
Paul heeft ook het kleine kunstpootje mee.
Zo eentje zoals hij het, in het boek, bij Meyra heeft aangedaan.
Hoef ik het uit te leggen, hoe kleine en grote oogjes aandachtig het verhaal volgden.
Niet zo evident om meer dan één uur lang stil op je stoel, geboeid te zitten luisteren, terwijl andere kinderen in de immense grote zandbak aan het ravotten zijn.
En zelfs een vliegtuig geen moeite doet om stilletjes over te vliegen.
De duifjes mogen aaien, ze in de oogjes kijken; dat is de beloning aan het eind van het verhaal.
Mijn lezing stond als tweede geprogrammeerd na een eerste vertelling door Lies Waegeman met haar boekje ‘Sterrenvriendjes’.
Nadien nog een fijn gesprek met nog een auteur; Liliane Van Beeumen.
Ook introductie door Frans Coussé, organisator, bij burgemeester Bart Laeremans.
Kortom, stof genoeg om morgen een tweede deel te wijden aan dat fantastische initiatief in de Noordrand van Brussel: Strombeach in Strombeek-Bever.
à la vôtre
Wilfried
