Dromen zijn bedrog ! Maar toch ...?
NOTA VOORAF
Vrijdag 11 nov. 15 – 19u / zaterdag 12 nov. 15 – 20u / zondag 13 nov 11 – 19u
WIJNDEGUSTATIE / WIJNSHOP / JABBEKE
Inschrijven vooraf met dag en uur / info@moeyaert.eu / 0472993303 / contactformulier van de site
maandag 17 oktober 2022, een goeiemorgen met Wilfried
Bizar nachtje gehad, alhoewel achteraf bekeken ik het eerste deel goed heb geslapen.
Mijn dafalgan pilletje helpt me. Of is het idee ervan, een pilletje genomen te hebben?
Met het eerste deel van de nacht bedoel ik, mijn slaap tot ongeveer 03.00u.
Daarna wordt het rustelozer. In 'snokjes' noem ik dat.
Niet meer vast slapen.
En dan komen de dromen, zoals vorige nacht.
Als ik ze kan recapituleren zit er altijd wel iets tussen waaraan ik mijn droom kan linken.
Dat was nu niet anders, zeker wat het eerste deel van mijn droom betrof.
Deel twee was dan weer te zot om er over naar huis te schrijven. Daarom doe ik het in deze dagbegroeting.
Het maakt uw misschien moeilijke maandagochtend wat minder saai.
DEEL 1 van de droom
Er wordt een vergadering belegd ten huize van ondergetekende.
Een delegatie van Excelsior Zedelgem, hoofdzakelijk bestaande uit dames, is op de afspraak.
Bedoeling is te onderhandelen over een mogelijke samenwerking.
Mijn droom blijft erg vaag waarbij er nooit iets concreet besproken wordt.
Hoe dat komt?
An komt de kamer binnen en voelt zich niet goed.
De toestand verergert zo vlug dat ik me genoodzaakt voel om ze bewusteloos als een slappe vod de trap af te dragen en met haar naar de spoed te rijden.
Einde droom want daar is dat ‘snokje’ in mijn slaappatroon; ik ben halfwakker.
Geen erg; alles was maar een droom.
Achteraf bekeken kan ik sommige dingen linken.
Ik keek gisteren misschien teveel voetbal en ging er erg in op.
Samenwerking met derden is iets van alle dag.
Waarom met Excelsior zonder dat er ooit een contact is geweest? Het was mijn jeugdvoetbalploeg.
Het flauwvallen van An was het enige in die droom waaraan geen link kon worden gelegd.
Ik kan u geruststellen; ze voelt zich heel goed.
DEEL 2 van mijn droom
Opnieuw valt er eentje flauw.
Ditmaal is het een vlieg, onze huisvlieg nog wel.
Ik draag ze als een slappe vod de trap af.
Naar waar? Geen idee.
De aanwezigen stellen zich vragen: allez dat kan toch niet een vlieg als huisdier hebben.
Ik verdedig me door te zeggen dat onze vlieg tam geworden is en we ze manieren geleerd hebben.
Zo zal ze nooit van tafel eten, maar alleen de kruimels op de grond.
Ik maak me een beetje kwaad over het onbegrip.
Is een hond of een kat dan zo hygiënisch?
En ook nu kan ik mijn droom met de vlieg linken.
In een restaurant aan een tafeltje, dicht bij het onze, wordt het hondje, dat past in man’s binnenzak, verwend.
Hij krijgt van baasje de restjes van het bord. Niet van het bord, maar uit de …soeplepel.
Dan komt weer dat 'snokje' in mijn slaap.
Ditmaal door de wekkerradio die me wakker tjingelt.
Tijd om uit dromenland op te staan.
à la vôtre
Wilfried
