Een côte à l'os uit de Aubrac voor moeder
Jullie lazen gisteren zondag met 179 mijn dagbegroeting, bedankt daarvoor
maandag 16 juni 2025, een goeiemorgen met Wilfried
Gisteren op bezoek bij moeder in het Klaverveld. Woensdag komt ze na een kortverblijf van 1 maand naar huis.
Van het lange bezoek maakte ik gebruik om een facetime met Ivan en Ann op reis in Frankrijk te organiseren .
Even voordien had ik broer en schoonzus aan de lijn. Ze reden van Marseille naar de Gorges du Tarn.
Omdat Saint Enimie wat uit de route lag voor hun verder reisdoel verkozen ze een etappe plaats meer centraal in de Gorges.
Ik kon hun La Malène aanbevelen.
Ann volgde in de auto op de Michelinkaart.
'Er wacht je wel een spectaculaire afdaling vanuit de Corniche de Cevennes naar het dorp aan de rivier', waarschuwde ik hen.
Ivan niet van een kleintje vervaard, koos voor die weg. Een andere optie zat er niet in om La Malène te bereiken.
'Als je daar bent reserveer je best een tafel in Le Manoir de Montesquiou, raadde ik aan, 'ze serveren er Aubrac.'
Aubrac is de rundersoort uit de gelijknamige streek in het Centraal Massief.
Ivan reserveerde er niet alleen een tafel maar ook een kamer. Straks hem eens opnieuw opbellen.
Wij beleefden er in 2022 schitterende avonden, ook al omdat de chef en uitbater Paul Lebaupain ons door verwees naar la Ferme de Ribatels,
waarover ik indertijd een reportage schreef.
Ik had moeder vooraf ingelicht over de reis van Ivan en waar ze zich nu bevonden.
Moeder zwaaide en lachte naar broer op het cameraschermpje en had nog een vraag:
'kun je zo een grote dikke côte à l’os meebrengen, je moet hem laten vacuum trekken.'
Ivan legde haar uit dat er reeds kazen, saucissons, heel goeie honing, olijfolie en lavendel in de koffer stak,
Aubrac meebrengen dat zou wat van het goede teveel worden.
Waarmee de vraag van Ivan en Ann aan mij: hoe is het met moeder, door haar vraag meteen beantwoord werd: goed dus.
Fijne maandag – à la vôtre
Wilfried
