Een misviering als geen andere
Jullie lazen gisteren zondag met 222 mijn dagbegroeting, bedankt daarvoor.
Maandag 26 mei 2025, een goeiemorgen met Wilfried
Niet dat ik iedere week naar de mis ga, soms bleef het zondagse ritueel beperkt tot het geklingel van de misbel
en de eerste zang van het koor van waar de eucharistieviering op radio 1 op zondag na het nieuws van 10 uur werd uitgezonden.
Ik was op weg met de auto van Zedelgem naar Snellegem.
Nu de wijnshop op zondag niet langer open is, is ook dat weggevallen.
Het was dus eerder een uitzondering toen we gisteren loodgrijze wolken en een nijdig windje trotseerden op weg naar de kerk in Aartrijke.
Aan het aantal geparkeerde auto’s te zien, die tot het kleinste plaatsje hadden ingenomen, werd het duidelijk:
het waren veel mensen die op het feest waren afgekomen.
Beetje beroepsMISvorming?
Ik telde de verticale en horizontale rijen stoelen in de kerk en kwam ruw geschat uit op 200-250 aanwezigen.
Daar moest wel een goeie reden voor zijn. Een mooi Eerste Communiefeest moest het worden.
Achteraf bedankte de priester de mensen van het onderwijs en de vrijwilligers om hun medewerking.
Of de priester nu een pastoor of een pater was?
Volgens mij een pater, pastoors dragen schoenen, paters sandalen.
Aangenaam verrast waren we toen bij het binnenkomen we gevraagd werden naar de band met de communiekant.
De nonkel en tante van Lusia kregen hun plaatsje toegewezen.
Een 30-tal frisse snoetjes, de pastoor-pater op kop, trokken in een dubbele rij door de middengang.
De misbel klonk luid en helder, de eerste tonen van een pianospel vulden de kerk.
Ik dacht aan de muziek van Vangelis – Prelude & Losing Sleep (Still My Heart).
Bij de muziek paste een stem, hoe mooi was dat.
Met hoeveel geduld werd er geoefend om de kinderen telkens de zangeres aan te vullen?
Soms speels, soms ingetogen, zelfs met een variatie op ‘hiphop’.
Achteraf zei An: daarvoor zou je iedere zondag naar de mis gaan.
Tussenin vertelde de pastoor het verhaal van de Heer Jezus die Zacheüs vroeg uit de vijgenboom te klimmen en hem te volgen.
30 kommuniekantjes, zelfs hun jongste broertjes en zusjes werden er stil bij.
Hoe vlug ging deze misviering voorbij. Te vlug voor zo’n geslaagde Eerste Communieviering.
Chapeau aan iedereen die dit mogelijk maakte.
Met dank aan Siska Mulier, parochie assistente en priester Giedoo,
dank aan Cindy Rosseel organiste, zang
en mijn An voor haar onverzettelijkheid in het maken van de contacten.
Fijne maandag - à la vôtre
Wilfried
