Het meest emotionele moment van het sportweekend
Jullie lazen gisteren zondag met 102 mijn dagbegroeting, bedankt daarvoor
Maandag 14 april 2025, een goeiemorgen met Wilfried
Beste lezers-volgers van mijn dagbegroeting: jullie weten dat positiviteit mijn dagbegroetingen sieren.
Ik denk vandaag een van mooiste dagbegroetingen sedert lange tijd te kunnen schrijven.
Laat ons daarom verder zwijgen over het gruwelijke bidon voorval in Parijs-Roubaix
en hopen dat zo’n onnozelaar een verdiende straf krijgt.
Ik zou kunnen schrijven hoe blij ik was met de overwinning van Club Brugge tegen Genk. Wat een ontlading.
Maar wat me vandaag emotioneel gelukkig maakt was volgend bericht:
In de Challenger Pro Ligue, de tweede klasse van het voetbal, vierde de 21 jarige Brent Stevens zijn profdebuut als doelman bij Jong Genk.
Gisteren stond hij onder de lat voor de uitwedstrijd tegen RFC Luik.
Een onbelangrijke wedstrijd qua rangschikking maar des te meer een emotionele match voor de jonge doelman die vorige week zijn vader verloor.
Genk verloor de overbodige wedstrijd met 3-1 maar Brent verhinderde een 4de doelpunt toen hij in de 92ste minuut een strafschop stopte.
Na de minuut stilte bij de aanvang van de wedstrijd volgde nu applaus op alle banken van de sportieve thuisaanhang.
Na de wedstrijd volgden knuffels van alle medespelers met als zelden gezien apotheose: de hartelijke en hartverwarmende knuffels met …de supporters van de tegenstander in het Stade Rocourt in Luik.
Deze mensen verdienen het tenminste in beeld te komen.
Fijne en hartverwarmende maandag – à la vôtre
Wilfried
