Het voorrecht op ons dagelijks brood
Jullie waren gisteren zondag met... 220 fans om mijn dagbegroeting te lezen, bedankt daarvoor
maandag 19 augustus 2024, een goeiemorgen met Wilfried
Nu weet ik wat het belangrijkste is in het dagelijkse leven: eten.
Soms zeg ik plagerig als we voor een zoveelste keer iets willen doen – aan ons gewicht- ik zou dat kunnen een dagje eten overslaan.
Dat is geen goed systeem, maar ik zou het zeker kunnen.
Tenslotte, kijk naar de dieren; ze eten toch ook niet meer dan moet.
Of ik ooit al eens een dagje heb overgeslagen? Ik denk het niet.
Het is pas 7u deze ochtend en toch begin ik nu reeds te beseffen hoe belangrijk het is iedere dag te kunnen eten, iedere dag te mogen eten.
Ik mag een half dagje niet eten. Ik moet nuchter blijven omdat ze om 12.30u een CT-scan nemen van m’n hart.
Een routinecontrole na mijn hartoperatie. Niks om je zorgen om te maken.
Maar zie, ik heb pas m’n ogen open en het eerste wat in mijn gedachten komt: oei ik mag niet eten.
Geen tas koffie zetten, geen appelsientjes persen, het dagelijkse ritueel.
Mijn maag knort nooit of zelden, het rammelt nooit in mijn buik, maar nu al rammelt het in m’n hoofd.
Weer in bed kruipen misschien? Of het van me afschrijven? Vind ik een beter idee.
Met het besef welk voorrecht we hebben te kunnen en te mogen eten, iedere dag opnieuw, alsof het de gewoonste zaak van ons leven is.
Fijne maandag – à la vôtre
Wilfried
