Het zal toch niet waar zijn?
Jullie lazen gisteren maandag met 150 mijn dagbegroeting, bedankt daarvoor.
Gisteren schreef ik hoe onze kleine duif ons in de ban hield. Vandaag dacht ik te moeten schrijven: het zal toch niet waar zijn?
Trippel trappel loopt hij over het terrasje vanuit zijn slaapplaats naar de andere kant.
Hij of is het een zij is nooit ver weg uit de beschutting van een stoel, het tafeltje of een opzetbankje.
Dansen doet hij als z’n ouders dicht in de buurt zijn.
Gisteren bezorgde hij An koude rillingen. Waar was hij gebleven.
Geen paniek, hij zat in een van die beschutte plekjes.
Maar best ook, want wie kregen we zondag over de vloer? Een zwarte lelijke kraai.
Of was het toch de iets grotere raaf?
Ze zijn beiden pikzwart maar de enorme snavel deed me eerder aan meneer de raaf denken.
Als een raaf (of kraai) op de balustrade landt, dan wordt het geen sprookjesverhaal
maar komt hij met een doel: eieren stelen maar ook een jong duifje vindt hij lekker.
Gisteren was het weer van dat,.
Ik moest de slapers nog uit mijn ogen wrijven maar was op slag klaar wakker.
We namen onze voorzorgen; ChatGPT gaf ons de raad iets blinkend op te hangen (alufolie).
Nooit hebben we zo rap een raadgeving opgevolgd.
Bleef de vraag zal het ook de duifouders niet afschrikken.
Eerder argwanend landde een duivenouder op de balustrade, keek wat verveeld om zich heen.
Zette het ene pootje voor het andere, naderde tot anderhalve meter van het opstakel, 1 meter, een halve meter en sprong van de balustrade naar het verborgen voederbakje. Opdracht geslaagd.
An heeft graag dat ik nog wat lepeltjesgewijs in bed blijf liggen, maar opvallend was het de voorbije dagen.
Zou ik niet eens gaan kijken hoe het met duifje was. Ook deze ochtend deed ik het.
Duifje zat niet in haar bedje, ook niet op de kleine bloempot waar ze haar korte dutjes doet.
Ik zette me op de knieën, keek onder de terraszetels, ook een van de favoriete plekjes. Geen duifje te zien.
Ik liep over het terrasje van links naar rechts en terug, ons duifje was er niet.
10 minuten lang heb ik me vragen gesteld. Het zal toch niet waar zijn.
Zouden er dan geen pluimpjes rondgestrooid liggen wanneer.... Er lagen geen pluimpjes.
Was hij te stoutmoedig geweest en van de balustrade gevallen?.Ik keek over de balustrade en zag 7 verdiepingen lager niks op de grond liggen.
Zou het hem gelukt zijn uit te vliegen?
Misschien in zweefvlucht naar beneden dat wel, maar terug omhoog? Het zijn niet allemaal Evenepoels.
Bleef die ene vraag over: zien we ons duifje nog ooit terug?
Ik kan u geruststellen, na een half uur spanning stak ons duifje plots zijn kopje in het zicht.
Had de raaf toch een nieuwe poging ondernomen en bleef hij daarom zo goed als onvindbaar?
Het is maar een duifje en toch…
Fijne dinsdag – à la vôtre
Wilfried
