Koud aan de vis
Jullie lazen gisteren donderdag met 121 mijn dagbegroeting, bedankt daarvoor
vrijdag 21 november 2025, een goeiemorgen met Wilfried
Dat we in januari en februari het door een winterinval soms moeilijk hadden om onze locatie van een opdracht te bereiken is niet onlogisch.
Maar wat we gisteren beleefden kwam toch als een verrassing over.
Het begon al bij het laden van de bestelwagen ’s morgens vroeg.
Ik had wegens de hevige regenbuien van de woensdagavond het laden uitgesteld tot de volgende ochtend.
Geen regen maar sneeuw was mijn deel.
Akkoord de sneeuw kreeg geen grip op de weg maar het was toch opletten geblazen op weg naar Zeebrugge om de visjes op te halen.
En het zou er niet op verbeteren.
De rit naar Woumen bij Diksmuide vroeg om enige voorzichtigheid.
An belde in de auto om ons succes te wensen met de voorstelling voor de Landelijke Gilde.
Een foto moest haar overtuigen dat de landerijen er wit bij lagen. Leuven en omstreken oogde immers groen.
Mooie locatie in Woumen met een nieuw cultureel complex.
Toch enige verwarring: er was een beamer en scherm aanwezig had men ons gemeld. De onze bleef dus thuis.
In een nieuwe zaal verwacht je dat de beamer en het scherm deel uitmaken van de infrastructuur maar hier was er geen spoor te bekennen van enig materiaal aan het plafond of de muur..
Paniek: moest iemand van ons terugrijden om onze beamer op te halen. En dat met zo’n weer?
De aankomst van de bestuursleden bracht opheldering.
In Woumen zit alles netjes opgeborgen in kasten.
Iets voor twee uur startten we met het glaasje cava en de melding dat we in de loop van de namiddag een tiental vissen met kop en staart zouden tonen.
Na controle konden we de mensen geruststellen: de meeste vissen waren dood.
Gelach in de zaal.
We waren amper drie minuten bezig en wisten toen al: dat komt hier goed in Woumen. Drie uur later namen we dankbaar een gemeend applaus in ontvangst.
Fijne vrijdag – à la vôtre
Wilfried
