Mas de Daumas Gassac IGP Saint-Guilhem le Désert - 6x39.00 / fles 42.00 / geschenk 45.00

Het lijkt een sprookje...maar het is het verhaal van een man met de ongelooflijke wil om door te zetten.
Begin de jaren 70 verkoopt Aimé Guibert zijn lederwarenfabriek in Milau.
Hij is het stresserende en jachtige leven beu en wil zich met zijn echtgenote en 5 zonen terugtrekken om te genieten van de natuur en te leven van de opbrengst van de grond waar hij zich wil vestigen. Hij gaat op zoek in de wijde omgeving van de Hérault en vindt in Aniane een eigendom, met een oude mas en 50 ha grond.
Grond beplant met de typische begroeiing voor de Languedoc (cypressen, dwergeiken...)
Hij sluit een akkoord met de huidige bewoners, de Daumas familie. In dat akkoord wordt o.a. de bouw van een nieuw huis in Aniane opgenomen.
Blijft de vraag wat ze met de grond gaan doen. Er schapen hoeden, mais aanplanten, een olijfgaard aanleggen.
Guibert doet een beroep op bodemdeskundige Henri Enjalbert.
De professor adviseert in 1972 de Guiberts er wijnstokken aan te planten.
Hij is na verschillende staalnames langs een holle weg (zie foto) overtuigd van de uitzonderlijke kwaliteit van de bodem.
Daarnaast draagt het riviertje de Gassac bij tot een microklimaat in de vallei.
Er worden hoofdzakelijk cabernet-sauvignon en chardonnay wijnstokken aangekocht bij een kweker die zich gespecialiseerd heeft in het enten op moederplanten van vòòr de phylloxera van de allergrootste Bordeaux chateaux.

De eerste blend voor rood bestaat uit 80% Cabernet-Sauvignon en 20% Malbec, Merlot, Syrah, Cabernet Franc, Pinot and Tannat.
Voor wit is dat Viognier, Chardonnay, Petit Manseng en Chenin Blanc, aangevuld met 15 rassen uit het oude Europa met o.a. Neherleschol - Israel, Khodorni - Libanon en Tchila - romenia.

Aimé Guibert, leek wat betreft het maken van wijnen gaat te rade bij een tweede professor:
Emile Peynaud, professor-oenoloog aan de Université de Bordeaux en adviseur voor de allergrootste chateaux in de Bordelais.
Peynaud is niet happig om in te gaan op het verzoek. Wat kan hij gaan doen in een gebied, de Languedoc, dat bekend staat voor zijn flutwijntjes.
Tot iemand uit de vriendenkring hem er op wijst dat Guibert geen gewone is en Enjalbert de raadgever is.
Emile Peynaud beperkt zich aanvankelijk tot schriftelijk advies.
Pas na het binnenhalen van de eerste oogst in september 1978 komt de professor naar Aniane.
De motivatie om dat te doen komt door het feit dat Peynaud misschien zo kan mee aan de wieg staan van iets groots en uitzonderlijk.

De wijn wordt opgeslagen. Een tweede oogst en een derde volgen. Maar wie wil nu een wijn kopen die 'ondrinkbaar' is wegens te jong en meer dan 20 euro moet kosten.
Bovendien mag de Daumas Gassacwijn niet het etiket dragen van appellation controlée wegens de eigenzinnige keuze van druivenrassen die niet zijn toegestaan voor de Languedoc.
Gelukkig hebben de Guiberts voldoende fondsen om die moeilijke beginjaren te overbruggen.

En dan gebeurt het onverwachte. Een journalist schrijft in het magazine Gault & Milau: ik heb op restaurant in Parijs een magistrale ontdekking gedaan.
Ik heb een wijn gedronken die kan wedijveren met een Lafite Rothchild maar hij komt uit de Languedoc.
Plots wil iedereen wel eens weten wat de Guiberts en Peynaud voor elkaar hebben gekregen.
De doorbraak van de Mas de Daumas Gassac, een 'vin de table' is een feit.

Hedendaags siert de wijn de wijnkaart van toprestaurants over de hele wereld.
80 à 90% gaat in primeur verkoop de deur uit.

Tegenwoordig hebben de vin de pays een enorme opgang gemaakt. Wijnbouwers planten niet langer aan in functie van de appellation controlée maar kiezen voor druivenrassen die het best gedijen volgens de terroir.
Aimé deed het hen voor...50 jaar geleden.

Sinds 2000 werken 4 van de 5 zonen; Samuel, Gaël, Roman en Basile mee op het domein.
Aimé overlijdt in mei 2016 op een respectabele leeftijd.
Sindsdien hebben de zonen de taak van hun vader met dezelfde passie overgenomen.

Tijdens onze vakanties in Aniane.
Aanvankelijk koop ik de wijn privé. Bij prospectie vragen de broers Scherrens van het sterrestaurant manoir Stuivenberg in Varsenare of ik de wijn Daumas Gassac ken.
Het is het begin van een zeer vruchtbare samenwerking met dit klasserestaurant tot op het moment van de stopzetting van de zaak. Sedert die start koop ik zowel het gamma Daumas Gassac als Moulin de Gassac.
Roman Guibert, een van de 5 zonen was ondertussen reeds verschillende keren onze gast op degustatie's. o.a. op een top avond in Manoir Stuivenberg en op een culinaire belevenis in de hotelschool Spermalie.
Roman sprak er voor de vereniging van Vlaamse sommeliers.
Zijn echtgenote, Audelie gaf er een masterclass toerisme Hérault.

Nog een opvallende anekdote: we werden ooit aan ons hotel opgehaald door Roman Guibert. Hij zou ons trakteren in een sterrestaurant in Montpellier. Tot dan toe hadden we de papa Aimé Guibert en zijn echtgenote nooit persoonlijk ontmoet. Op onze jaarlijkse vakantie in Aniane verbleven zij telkens 2 maanden in Ierland. Onaangekondigd en als complete verrassing waren beiden mee, in de auto. Hoe Aimé in de Languedoc gewaardeerd wordt, bewijst het volgende: toen we binnenkwamen in het restaurant werd er spontaan door iedereen in de handen geklapt.

neus: fruit domineert, met gekookt fruit, wat vegetaal in de 2de geur
mond: ronde aanhef, mooie diepte in een wijn waarin de tannines goed versmolten zijn. Lange afdronk

6x39.00 / fles 42.00 / geschenk 45.00