Met col en plastron tussen shorts en luchtige zomerkleedjes
Jullie lazen gisteren zondag met 80 mijn dagbegroeting, bedankt daarvoor
Maandag 12 mei 2025, een goeiemorgen met Wilfried
Hij zit wat in elkaar verschrompeld aan de bar, korte broek, het haar in de war.
Zondag is hij uitgenodigd op het communiefeest van zijn kleinzoon.
Op voorwaarde: de voorwaarde dat hij zich een beetje deftig kleed en een lange broek draagt,
zo blijven de tattoos bedekt. Hij zucht.
Wanneer het gesprek met de bazin stil valt richt hij zich tot mij.
‘Van waar ken ik u’, vraagt hij. Van waar kan hij mij kennen? Hij raakt er niet uit.
‘Ik heb 15 jaar lang bij Gerdy gewerkt’, probeert hij in een laatste poging.
‘Het zou kunnen van daar zijn’, geef ik toe.
Ik haal er regelmatig brood voor morgenvroeg, maar herinner me niet hem er ooit gezien te hebben.
Is nu ook niet onmiddellijk de figuur om in de winkel klanten te bedienen.
Geen slecht woord over zijn werkgever, nadat hij zelf jarenlang een bakkerij uitbaatte.
‘Waar dan wel’, wil ik toch enige blijk van belangstelling tonen.
Plots wordt me een en ander duidelijk wanneer hij de locatie preciseert.
'Dan ben jij… !' Ik twijfel niet: we zaten samen in de klas.
‘Bij de frères’, vraagt hij mij? Het was bij de Broeders van Liefde, het jaar 1964-65.
‘Nu zullen we het weten’, lacht de bazin.
’t Is van toen dat ik je ken’, lach ik - 60 jaar geleden :)
Ik herinner het me niet, maar hij steekt het niet onder stoelen of schoolbanken:
‘Ik ben er buiten gevlogen’, mijmert hij, ‘en ook bij de frères’.
Het is niet omdat je buiten vloog op school dat je geen goeie bakker kunt worden, zoveel is zeker.
Ik ken een Hollandse topkok die het op school in Ter Groene Poorte ook bont maakte
en het na de klik in z’n hoofd, wel maakte.
Vraag me af hoe ‘bakkertje’ z’n zondag was op het communiefeest?
Deftig met col en plastron, in een met plooi gestreken lange broek, tussen opgetutte familie in shorts en luchtige zomerkleedjes?
Fijne maandag – à la vôtre
Wilfried
