Hoe cool was dat (basket Belgian Cats)
Jullie lazen gisteren zaterdag met 106 mijn dagbegroeting, bedankt daarvoor.
Zondag 29 juni 2025, een goeiemorgen met Wilfried
Vandaag wordt het een drukke dag: aanwezig op het Tuinfeest van broer Ivan en Ann.
Morgen meer over dit volzet evenement in Algambe's Goed in Aartrijke.
Voor het einde vertrekken om met de trein naar Tienen te reizen. Aankomst op het verjaardagsfeest van Lotte rond 18u.
Waar ik het vandaag wil over hebben?
Over het feit dat ik dacht dat bij mij ‘zenuwen’ er alleen maar waren als Club Brugge zo een match speelt van een dubbeltje op zijn kant.
Vrijdagavond heb ik zitten nagelbijten bij het zien van de halve finale van de Belgian Cats, het Belgische vrouwenelftal basket.
Iedereen wist vooraf dat Italië in de halve finale niet zo gemakkelijk opzij te zetten zou zijn als Duitsland in de kwartfinale.
Italië startte met winst maar de Belgen beperkten de voorsprong.
Wat duidelijk werd: Emma Meesseman kreeg een niet aflatende dubbele dekking.
Christophe Vandegoor beschreef het als ambetante fruitvliegen rond onze leading lady van het basket.
Het verhinderde de Belgen niet om een schijnbaar comfortabele voorsprong uit te bouwen.
14 punten bij het ingaan van het 4e kwart zouden moeten volstaan. Of toch niet?
Ondertussen had ik misschien wel het mooiste doelpunt gezien, ooit gescoord. Hoe mooi was dat, hoe snel ging dat!
Dieptepas, Julie Allemand die het overzicht behoudt en perfect getimed de bal in de loop van een …zwevende Julie Vanloo gooit.
Ik wil de fase telkens opnieuw bekijken.
Het 4e kwart kan met vertrouwen aangepakt worden. De Belgen hebben het onder controle maar verliezen die controle tegen de energieke strijdende Italianen.
0 op 15 in de shots is zelden meegemaakt voor de Belgen.
De 14 punten voorsprong worden er 6 en bij 58-57 nemen de Italianen het zowaar over.
Linskens brengt de stand terug in evenwicht, 60-60 en Meesseman zorgt voor een twee punten voorsprong 60-62.
Maar opnieuw komt Italië langszij en erover.
Met nog 26 seconden te gaan en een 64-62 op het scorebord is een finale droom voor de Belgen veraf.
Nog 17 seconden: de Belgen zitten goed in de passing, Antonia Delaere loopt zich vrij aan de zijlijn.
Durft ze het? Doet ze het?
Ze doet het: een driepunter binnen gooien. Hoe cool is dat!
De Italianen rukken een laatste keer op.
Linskens is weer eens onze rots in de branding. Ze krijgt in haar afweer zelfs een fout mee.
De laatste seconden zijn opgesoupeerd.
België gaat met een 64-65 voor het tweede opeenvolgende jaar naar de finale.
Die staat vanavond, zondag, om 19.30u gepland. België-Spanje: een aanrader.
Fijne zondag – à la vôtre
Wilfried
