Pure nostalgie: het Hooghuysorgel van café de Toerist
Jullie lazen gisteren maandag met 109 mijn dagbegroeting, bedankt daarvoor
Dinsdag 8 juli 2025, een goeiemorgen met Wilfried
Ik schreef het reeds eerder; ik heb niet veel nodig om je een dagbegroeting aan te bieden.
Dit keer was het bord met de aankondiging zo groot dat ik er niet kon naast kijken.
Ik dacht: straks als ik terugkom zet ik daar de auto aan de kant en heb ik de beste plaats om er een foto van te maken.
Tegenwoordig rijd je geen straat door zonder een bord – te huur-, -te koop- of -over te nemen- tegen te komen.
Het bord op het rondpunt van de Heidelberg was voor mij (en mijn familie) toch iets speciaals en riep herinneringen van pure nostalgie op.
Het was aan de hand van moeder, vader parkeerde de Taunus, dat ik voor het eerst over de drempel kwam van café de Toerist.
De Toerist, uitgebaat door André Mylle. Als je ver genoeg terugging in de tijd van ‘Metje’ en ‘Petje’ waren de Mylle’s familie van ons vader.
De Toerist was geen gewoon café. In 1947 had Leon Mylle, de papa van André een Hooghuysorgel overgenomen van Louis Versyp,
oud speler en trainer van Club Brugge.
Toen Versyp na zijn carrière z’n cafe Sportlokaal verbouwde verhuisde het orgel naar het café met bijhorende danszaal op de wijk Heidelberg*.
Toeristen aangevoerd met autobussen lasten in hun dagtrip een bezoek aan de Toerist in.
Dit orgelmodel, de LH650 met 84 toetsen, was 8 meter breed en 5.50m hoog. Daarmee was het, het grootste in België.
Vader en moeder zouden er als zovele een danspasje zetten op de bekende liedjes van toen.
Moeder haar familie uit Boom en Antwerpen zouden geen weekendje in Zedelgem doorbrengen zonder een bezoek aan café de Toerist.
In 1977 werd ter gelegenheid van de fusie van de gemeenten Zedelgem, Loppem, Aartrijke en Veldegem
een LP uitgebracht met nummers van Zedelgemse artiesten-kunstenaars.
Op de B-kant van de LP stond ook een nummer uit het Hooghuysrepertoire.
Nadat broer Willy wellicht als kleine sloeber in Café de Toerist zijn rondjes draaide tussen de grote mensen
kreeg hij 22 jaar later de opdracht de hoes voor de LP te drukken.
Of hoe een bord van een immobiliënkantoor tal van herinneringen terug oproept.
PS De 84-toets LH650 werd uiteindelijk verkocht en belandde in de Sanfilippo-collectie in de USA.
* Heidelberg: vanwaar de naam voor een wijk langs de Torhoutse steenweg? Ik kom er morgen op terug.
Fijne maandag – à la vôtre
Wilfried
