Soms met koppijn maar vooral met een goed gevoel
Jullie lazen gisteren maandag met 152 mijn dagbegroeting, bedankt daarvoor.
dinsdag 9 september 2025, een goeiemorgen met Wilfried
Zondag: laatste controles van '100x een goeiemorgen met Wilfried'. Het werd uiteindelijk maandag. Alles zit nog mooi op schema.
Vandaag contacteer ik Laurens en breng ik het manuscript naar de drukkerij.
Bij deze bedank ik Gido en Sofie voor het werk dat zij verricht hebben.
Ze verbeterden niet alleen mijn boek maar ze hebben me ook zoveel bijgeleerd.
Hoe vereenvoudigde en kortere zinnen de leesbaarheid bevorderen.
Soms schrijf ik mijn dagbegroetingen teveel vanuit mijn hart, merkte Gido op.
Dat is uw schrijfstijl, het is mooi, maar door zinnen in te korten worden ze krachtiger.
Na vijf, zes of was het zeven keer herlezen en corrigeren besef ik dat maar al te goed.
Ik heb er soms koppijn aan overgehouden, maar vooral een goed gevoel.
Sofie zou vorige week nog ‘over gehouden’ gecorrigeerd hebben in ‘overgehouden’.
Jij ook bedankt Sofie om zo rigoureus te werk te gaan.
Geen komma, geen punt, zelfs geen spatie teveel ontsnapte u. Dikke merci.
Dikke merci aan mijn An. Vanaf het moment dat het idee van '100x een goeiemorgen met Wilfried' rijpte,
heb ik haar teveel verwaarloosd. Ben ik misschien teveel met mezelf bezig geweest.
Nu schrijven dat na de publicatie op 26 september alles goed komt, gelooft ze wellicht zelf niet.
'2 Petits Belges in la Douce France' mijn 5e boek zit nog in de schuif.
Ooit schreef ik: ik wil de rest van mijn leven blijven schrijven en doorbrengen als een kluizenaar.
Je begrijpt, wanneer je de foto’s ziet, dat een ‘kluizenaarsleven’ me op het lijf geschreven staat.
Fijne dinsdag – à la vôtre
Wilfried
