Op het puntje van mijn stoel....

woensdag 5 oktober 2022, een goeiemorgen met Wilfried

Nu weet ik waar het is, het puntje van m'n stoel. Ik heb het gisteravond ontdekt.

Voor een keer haalde moeder niet de bovenhand.
Na het ‘Nieuws op TV’, ‘Iedereen Beroemd’ en ‘Thuis’ wilde moeder ook nog Martin Heylen volgen.
Met zachte maar niet mis te verstane dwang had ik haar uitgelegd dat voor een keer VTM 2 de zender voor het verdere verloop van de avond zou worden.

Tenslotte had Martin Heylen zijn familie in Amerika reeds in een aflevering van vorige week terug gevonden.
Daarmee had hij bereikt wat hij wilde bereiken.

Mijn favoriete ploeg moest nog volop aan de bak om te behalen waar iedereen euforisch zeker van was na de 6 op 6 in de vorige twee Champions League wedstrijden.
Akkoord, Club had wel 11 spelers en een goeie bank om dat te doen, maar het moest gebeuren in 90 minuten.
Martin zal ook wel een ganse equipe rond zich gehad hebben maar had toch meer tijd nodig.

5 voor 9 zapte ik weg van de VRT, met spijt omdat Aster, Joost en Peter toch van een frisser kaliber zijn dan Jan Mulder.

Jan Breydel kolkte, moeder zette de afstandsbediening een tandje stiller en ik, wanneer ze op zoek ging naar haar pillekes, het toilet opzocht, haar een glas water inschonk en haar in avondtenue zette, telkens 2 tandjes bij.

Ze moest het niet eens zien vanuit de andere plaats, ze hoorde het aan mijn reactie op de actie van Ferran en Kamel Soah: 1-0.
Ik kwam bijna zot toen die Spaanse arbeider van Club zijn landgenoten te kijk zette: 2-0.
Van mij mocht de scheids affluiten, wat een sensatie. Atletico, de nummer drie in Spanje weggespeeld.

20 minuten op het puntje van mijn stoel met medewerking van een sublieme Simon in doel en een rits verdedigers die enkele weken terug nog naar de prullenmand werden verwezen.
De trainer op kop want die zou niet eens het einde van 2022 halen.

Toen ik na minuut 94 langzamerhand weer mezelf werd moest het mooiste moment nog komen.
Simon Mignolet, rots in de Spaanse branding, wilde het toch eens duidelijk stellen hoe goed de trainer van Club Brugge wel is.
Is er nog iemand om dat tegen te spreken?
Zelfs niet in eender welke krant, deze ochtend.

à la vôtre
Wilfried

Brandon Mechele
Op het tipje van mijn stoel....
Hans Vanaken, de captain op kop