Prima chirurg en attent verplegend personeel !

Vrijdag 23 juni 2023, een goeiemorgen met Wilfried

Iets voor zeven maken we onze opwachting aan de balie ‘inschrijvingen voor opname’.
Bij de wachtenden een man met een jonge vrouw van wie ik vermoed dat ze zijn dochter is.
Vijf minuten later weten we meer; de man wordt mijn kamergenoot.

De jonge vrouw is niet alleen zijn dochter, ze is ook de verpleegster die haar vader binnenbrengt voor een heupoperatie
en bovendien ons de volgende drie dagen zal verzorgen.
Een toeval dat meteen al kan leiden tot een opvolging vanaf de eerste rij.
Zo zal het ook gebeuren:
Karen en haar collega’s vormen een perfect team.

‘Ben jij de papa van Karen’, vragen die collega’s mij.
Ik kan niet anders dan ontkennen.
Maar vanaf dag 2 ben ik de vriend van Guido, de papa van Karen.
Het klikt dus bijzonder goed met mijn buurman.

Veel tijd om kennis te maken hadden we niet.
Ik stond op de shortlist om 11.30u, maar amper een uurtje na inschrijving
rollen ze me binnen in de operatiezaal.
Of hij nu Jan, Pier, Tjoren of Corneel* of hoe dan ook noemt, de man met baard, die me brengt, is een voorbeeld van aanpak om iemand gerust te stellen.
'Meneer is niet van hier?'
Hij dus wel, maar dat belet hem niet supporter van Club Brugge te zijn.

Dokter Jef Neyrinck overloopt nog eens met me hoe ze het gaan aanpakken.
De uitleg achteraf verduidelijkt dat het bij mij niet zomaar een heup vervangen was.
Blijkbaar heb ik dikke spieren, gekweekt toen ik zovele jaren terug heel sportief was.
En die spieren zitten dan nog eens diep, gekweekt in de jaren nadat ik was gestopt met sporten.

Verschil met de operatie van mijn linkerheup:
ze hebben de spieren intact gehouden en uitgerokken zodanig dat ze de operatie zonder al te veel averij konden uitvoeren (minder bloeduitstortingen).
Ik ben super tevreden met het resultaat.
Alles laat verhopen dat ik vroeger dan bij vorige operatie opnieuw op de been zal zijn.
Om de 4 uur een pijnstiller nemen en nieuw ijs op de dij leggen is nu noodzaak. Vanaf volgende week kan dat langzamerhand afgebouwd worden.

Ik weet hoe je goeie fumets en bouillons moet trekken en vraag de dokter of hij iets kan doen met het oude heupbeen.

Hij heeft het niet vandoen. Ik kan het meekrijgen, maar wimpel het voorstel af.
Me nu nog een drietal weken rustig houden is de boodschap.