Sneeuw, gamba en Jenga: topper in d'Ardennen
Zaterdag 13 januari 2024, een goeiemorgen met Wilfried
Een laatste terugblik op onze korte vakantie in de Ardennen.
Na de fijne avond met het etentje in Les Pieds dans le Plat in Waremme worden we bij het ontwaken getrakteerd op sneeuw.
Niet de massa maar fijne vlokjes die zoals sneeuw horen te vallen; geruisloos.
Met een -5° op de thermometer wordt het landschap ontgroent.
Je blijft er naar kijken. Dat is wat we ook doen, deze ochtend en voormiddag.
Pas later probeert de zon de wolken open te schuiven. Het lukt nu en dan.
Na de middag rijden we naar Barvaux. In een gezellig cafeetje met open haard is het aangenaam vertoeven.
An wordt er onverwacht en ongewild de job van uitbaatster voor de voeten geworpen.
Op het ogenblik dat ze van het toilet terug in de gelagzaal komt stormt een jonge gast gehaast het café binnen,
ziet An en wacht niet langer om zijn biertje te bestellen: ‘voor mien e pientje’. Westvlaamser kan niet.
Hij blijkt uit Zeebrugge afkomstig te zijn. Niemand die hem hier kent, niemand die om meer uitleg vraagt.
Daarvoor is z’n dorst te groot en z’n tijd te kort. Twee slokken en terug weg is hij.
Tijd om terug naar de chalet te rijden en ons voor te bereiden op het avondeten.
Bijna traditioneel worden het de gambas in de oven. Met het flesje Sancerre; een topper.
Na het gesmaakt etentje wordt de Jenga op tafel gestapeld. Leuk spelletje bij een muziekje op de achtergrond.
De dinsdag komt eigenlijk enkele dagen te vroeg, maar de plicht roept.
Werner moet deze namiddag een bestelling afleveren in Rijsel, ik moet straks op terugweg naar huis wijn leveren in Pepingen.
Het was mooi, gezellig en lekker. Dat vraagt om meer, zeker als het onverwacht gebeurt, zoals deze keer.
à la vôtre
Wilfried
