Te mooi verhaal om er geen dagbegroeting over te schrijven
Jullie waren gisteren donderdag met... 160 fans om mijn dagbegroeting te lezen, bedankt daarvoor
Vrijdag 30 augustus 2024, een goeiemorgen met Wilfried
Donderdagvoormiddag; het plan is zelf de auto binnenste-buiten een beurt te geven zodat we netjes opgeblonken maandag kunnen vertrekken.
Het plan gaat niet door want net deze ochtend zijn de wegenwerken in onze dorpskom van start gegaan.
Grote houten rollen staan in duo voor de inrit van ons appartement,
de doorgang onderbroken door een flinke sleuf in het voetpad.
Ik moet een en ander bijhalen in Jabbeke en besluit mijn auto af te zetten bij de Khan Hand Car Wash Jabbeke.
Iets verder is er het terrasje van ça va. Ik heb mijn laptop mee en kan het uur wachttijd zo opvullen.
Wanneer de tijd om is ga ik, laptop onder de arm, naar binnen om aan de hoek van de toog
mijn glaasje witte wijn te betalen.
Geen tanden hebben zou minder opvallen dan slechts 2 tanden hebben.
De man met de 2 tanden fluistert iets in het oor van de andere.
Die kijkt me aan en vind het overdreven dat iemand die hij goed kent een zware boete heeft gekregen
voor een overtreding wegens teveel stabilisé op de kamion.
Hij is gelanceerd in zijn betoog en weet zelfs dat ze nu op weg naar Zeebrugge een systeem
in het wegdek aan het aanbrengen zijn waarmee iedere lading kan gecontroleerd worden.
’t Is nie meer te doen, al die controln, ’t is nie meer te doen, besluit de man.
Ik heb ondertussen mijn wijntje betaald maar roep Martine terug:
'Madame', klink ik nogal bevelend.
Ook al kent Martine me, ze komt met vragende blik terug naar de hoek van de toog.
Waarop ik, m’n hand op de laptop leggend:
ik heb net de volledige controle uitgevoerd, je mag gerust zijn madame, alles in orde.
Martine glimlacht, bedankt me, waarop de brave man met de 2 tanden de arm van de stabilisé-man vastneemt en overtuigend zegt:
'ziejt dat ne controleur is'.
Fijne vrijdag – à la vôtre
Wilfried
