Wandelen in An 'hare nof'

Jullie lazen gisteren zondag met 110 mijn dagbegroeting, bedankt daarvoor

Maandag 3 november 2025, een goeiemorgen met Wilfried

'We gaan eens buiten', liet An er geen twijfel over bestaan.
Het was laat middag maar te vroeg voor een hongertje.
Een zondagse ochtend had de voormiddag ingeperkt.

'Als we straks terug zijn bak ik pannenkoeken', overtuigde ze me.
Niet dat die pannenkoeken nodig waren om resultaat te bereiken, maar het weer lonkte mooi.
Tenslotte was het lang geleden dat we een wandeling in hare nof hadden gemaakt.

Haar tuin moet je met een korreltje zout nemen.
Als alleen de tennisvelden en het voetbalveld van OHL je scheiden van het prachtige bos van Arenberg dan doe je maar alsof.

Zaten de studenten op kot of zaten ze nu al in de bierloges in afwachting van de match tegen AA Gent,
feit is dat we het bos praktisch voor ons alleen hadden.
En zoals steeds, eender welk jaargetijde, welke maand ook, het levert inspiratie voor een dagbegroeting in foto’s.

Uit dankbaarheid hielden de eeuwenoude eiken hun dichte bladerdak als bescherming boven ons hoofd. Het was beginnen regenen.
Nog efkes volhouden dachten de kanjers, straks laten we onze bladeren vallen en gaan we in winterslaap, maar ook dan,
in al zijn naaktheid blijft het bos wondermooi.

Fijne maandag – à la vôtre
Wilfried