Wat kan sport mooi zijn !
maandag 8 april 2024, een goeiemorgen met Wilfried
Wat een heerlijke zondag; voor de middag ‘werkendag’ en een nieuwe professionele klant gemaakt.
Na de middag autoritje naar Leuven, luisterend op de radio hoe Mathieu Van der Poel opnieuw een weergaloze koers reed.
Nog net op tijd bij An om op TV te zien hoe laffelijk mensen, die zich fan van het wielrennen noemen, kunnen gedragen.
Met bier gooien en trachten een renner te saboteren, zelfs ten val te brengen, door een petje in het achterwiel te gooien.
Mijn bewondering voor Marthieu Van der Poel, al is het dan een Nederlander, wordt er alleen maar groter door.
En zeker al, nadat hij heel ontwapenend en toegankelijk na de koers zich op de sofa bij Carl en José laat interviewen.
Een Nederlander die geen echt ‘Hollands’ spreekt, kan je niet anders dan een beetje als Vlaming beschouwen.
En dan was er nog die 97 minuten voetbal die moesten volgen.
Eerlijk toegegeven; ik was er niet gerust in.
Skov Olsen, Odoi en Mignolet in de lappenmand en last minut Hans Vanaken die ziek moest afmelden.
Hoe zou Nicky Hayen dat aanpakken?
Met Skoras, nog altijd door velen als niet voor vol aanzien.
Skoras deed het uitstekend, net als de 10 anderen, als door een wesp, of is het toch Hayen, gestoken?
Thiago maakte zich 97 minuten lang onsterfelijk.
Door ieder duel te winnen, door zijn vaste balbehandeling, door zijn goeie passing en door iedere niet te missen doelkans te laten liggen.
Het is niet altijd zo en het gaat de supporter gemakkelijker af als de ploeg aan de winnende hand is,
maar na iedere gemiste poging rolde de naam van de Braziliaanse aanvaller ‘Igor Thiago Nascimento Rodrigues’, weliswaar in verkorte versie,
als aanmoediging van de tribunes. Ooit lukt het je opnieuw Igor.
Ondertussen sluipt Club dichter bij het kopduo Union-Anderlecht.
Wat kan sport toch mooi zijn.
Een fijne maandag
à la vôtre
Wilfried
