aj moe...moej...!
22/01/2022 - 13:14
Zaterdag 22 januari 2022, een goeiemorgen met Wilfried
Ik heb nog iets in de schuif liggen voor de dag waarop ik zonder nieuws, weetjes of ditjes en datjes dreig te vallen.
Zo weinig mogelijk dagbegroetingen overslaan is een van mijn goeie voornemens voor 2022.
Tot nu toe lukt het me bijzonder goed.
Maar deze ochtend vermoedde ik een opkomende blackout tot op het moment dat…
Het moment dat ik de verhoogde drempel op de Heirweg nam.
Ik had het niet onmiddellijk in de smiezen en dacht, amaai nog eens een paard op de weg.
Hoe mooi paard en amazone ook kunnen zijn, in het geval van het paard aj moe…moej….
Maar het dierlijk remspoor bleef maar aanhouden.
Dat zijn van die dingen die een mens niet meer gewoon is te zien.
Oliespoor op de weg?
Geen probleem, na één telefoontje rukt de brandweer uit.
Maar een dierlijk remspoor op de weg?
Uiteindelijk begreep ik dat over een afstand van honderden meters het niet een dier was maar een mestkar die het had begeven.
Dat werd overduidelijk bij het zien van een dame die veel meer weg had van een deftig boerinnetje met groene botjes* dan van een amazone in van die veel te spannende lange leder laarzen.
Wie jij ook was met de riek in je handen, waar de kar op welk veld dan ook terecht is gekomen weet ik niet.
Toch dankbaar omdat jij er voor zorgde dat ik mijn dagbegroeting voor, in het geval dat, minstens nog één dag in de schuif kan laten liggen.
* botjes: korte laarsjes
à la vôtre
Wilfried
