Bonne Maman
02/01/2021 - 17:56
En tussen al dat consumptie gedrang staat daar op tafel een pot confituur met een simpel wit etiket met een handgeschreven titel: Bonne Maman
uit mijn archief / Dinsdag 13 oktober 2020, een goeiemorgen met Wilfried
Heel regelmatig gebeurt het dat het onderwerp om een dagbegroeting te schrijven terug te vinden is bij het ontbijt. Uit de gesprekken die we samen hebben.
Of gevormd wordt door de hersenspinsels die doorheen een fris hoofd op borrelen.
Het gebeurt wel eens dat de aanleiding of zelfs, het voorwerp voor m’n neus op tafel staat.
Vorige week was dat op een ochtend niet anders.
Omdat ik toen volop in de flow met schrijfsels over de degustatie zat, besloot ik ‘het onderwerp’ met de bijhorende link www.bonne-man.com, op te slaan in mijn dagbegroeting-archief.
Vandaag ga ik het gebruiken want inmiddels heb ik de ‘histoire’ achter de pot confituur ontleed.
De vraag die ik me daarbij stelde: hoe sterk kan eenvoud zijn in publicatie.
Ik bedoel hiermee dat we dagelijks in de media overstelpt worden door glitter, flashy, pracht en praal.
En tussen al dat consumptie gedrang staat daar op tafel een pot confituur met een simpel wit etiket met een handgeschreven titel: Bonne Maman.
Zou ze Frans zijn, of toch Belgisch en waarom niet Vlaams uit de streek van het potjesvlees misschien.
Bij Bonne-Maman denk ik aan onze Vlaamse grootmoeder, aan de Italiaanse oma uit Bologna.
Eén naam die de lading dekt, zoals onze grootmoeder het vroeger maakte.
Pure nostalgie, pure eenvoud.
Of de confituur van Bonne Maman, de franse uitdrukking voor de oma van de familie, smaakt zoals onze grootmoeders ze maakte laat ik in het midden.
Maar wat me intrigeerde: hoelang bestaan die producten van dit merk al.
Hoelang is het al dat ze zonder enige vorm van glamour stand houden tussen de flashy verpakkingen?
En wie is de man of vrouw die op het lumineuze idee kwam zijn confituur Bonne Maman te noemen?
Bonne Maman zag het levenslicht in 1971 in Biars-sur-Cère, een klein dorpje in de Lot, regio bekend om zijn fruitteelt bij de samenvloeiing van de rivieren de Cère en de Dordogne.
Het was Jean Gervoson die op het idee kwam en de naam bedacht voor de confituur.
Een confituur die de tand des tijds met smaak heeft doorstaan.
https://www.bonne-maman.com/blog/histoire/
