Dak er af in de open-lucht-nacht van Jabbeke
29/08/2021 - 10:32
Super ambiance
Zondag 29 augustus 2021, een goeiemorgen met Wilfried
Wat was me dat?
De deuren gingen open om half zeven gisteravond.
Figuurlijk dan, want het was buiten te doen op het beton van het Vrijetijdscentrum in Jabbeke.
Geen deuren maar wel een controle om de Nacht van Jabbeke covidvrij te organiseren.
Het ingeschreven publiek sijpelde maar traag binnen.
Les Truttes, de eerste groep op het minifestival startte dan ook pas om 20u.
Opvallend: iedereen die er wilde zijn was er toen.
Goed om meteen figuurlijk het dak er af te halen.
Zelden meegemaakte ambiance.
De tweede groep, me de naam ontglipt, was een ferm stuk minder, maar diegenen die zich voorgenomen hadden er een feestje van te maken, lieten zich hierdoor niet intimideren.
Zelfs de obligatoire plensbui, eigen aan de zomer 2021, kon nauwelijks de pret bederven.
Toen speelde de discjockey een set waarbij je niet anders kon dan uit de bol gaan.
En dat allemaal in afwachting van Regi.
Er zijn nog altijd covidbeperkingen.
Zo moeten café’s om 01.00u dicht.
De Nacht was één groot café, waarbij zowat iedereen van de 1000 aanwezigen vanaf halfeen nog een laatste consumptie wilde bestellen.
Net alsof het de eerste pint was, die gedronken werd.
Of was het, de 35ste ‘stong’, die er door moest gejaagd worden.
De tapkraan en het flessengeluk kreeg 10 minuten extra en dan was het afgelopen.
Toen zat Regi nog ergens in de coulissen.
Voor mij het sein om op te stappen.
Met de wetenschap: zo’n dingen doe ik beter niet meer, ook al wil ik de mensen helpen.
Gisteren was dat met cava schenken van 19u tot 22u.
Daarna alles wat wijn en cava betrof.
De jonge mensjes hielden het toen al voor bekeken.
De oude rakker zou het eigenhandig oplossen.
Gevolg om kwart na één raakte ik nog nauwelijks tot aan de auto.
Anderzijds: het was een leuke ervaring. Daar gaan we weer.
PS oproep aan de meisjes die vroegen een foto van mij te maken, om me blijvend te herinneren.
Dat moest dan gebeuren met een hip zonnebrilletje op mijn neus.
Moet zijn dat ze het fijn vonden samen te werken.
Spijtig dat de beloofde mail niet toekwam.
Misschien vonden ze me, achteraf bekeken, toch wat te oud om dat met vriendinnen te delen.
