1. Home
2. De voorbije week in woord en beeld

De voorbije week in woord en beeld

24/01/2022 - 08:44

Maandag 24 januari 2022, een goeiemorgen met Wilfried

MAANDAG
Het is op de tippen van de tenen lopen en toch eerder met een klein hartje afwachten tot het moment dat ik kan een zelftest doen.
Ik voel me in ieder geval goed maar is dat een garantie?
Broer Ivan, Ann en de kinderen zien voorlopig hun skireis niet doorgaan.

DINSDAG
Eindelijk kan ik een zelftest doen. We doen het strikt volgens de regels.
En moest dat niet voldoende zijn dan hopen we (lachend) op de hulp van een kaars uit Scherpenheuvel.
Een kwartier later lees ik het verlossende nieuws af.
Eigenlijk valt er niets af te lezen, das dus ok.
Ik breng moeder pas nu op de hoogte om haar niet eerder ongerust te maken.

WOENSDAG
Het leven gaat zijn gangetje. Lang geleden dat de week zo rustig verliep.
Beetje noodgedwongen maar dat valt best mee.

DONDERDAG
Vandaag keer ik terug naar Zedelgem na een 2^de zelftest. Op de middag thuis.
Na de middag is er werk op te halen.

VRIJDAG
Aanloop naar de zaterdag ook al staat er niets speciaal op het programma.
Het is nog wat veraf maar de eerste bestellingen voor de februari-bereidingen lopen binnen. Dat geeft een goed gevoel.

ZATERDAG
De zaterdag is nadenken wat we meebrengen om op tafel te zetten.
Een kip uit de Landes, wat kazen, garnaaltjes om te pellen, blinde vinken, witloof…
’s avonds rijd ik naar Blankenberge. Maandag staan er belangrijke besprekingen op het programma.

ZONDAG
Ik heb me weer volledig vastgepind op de komende presentatie over onze visserij.
Ik wil de historiek herwerken. Komt omdat ik op een bron van nieuwe informatie stuitte.
Anderzijds wil ik de investeringen die nu worden gedaan meer onder de aandacht brengen.

Ere wie ere toekomt: Jan Loones heeft mijn informatie over mijn kinderboek doorgestuurd naar de webbeheerder van Visserij Erfgoed Oostduinkerke.
Van Luc Van Massenhove krijg ik het bericht dat een artikel op hun facebook pagina werd gepubliceerd.

's namiddags krijg ik een oprispende keel, een zwaar hoofd en hoestbuien.
Zijn dat niet de symptomen van omikron?
Of kan een mens nog een verkoudheidje oplopen?
Ik overloop even wat ik de voorbije dagen heb verkeerd gedaan.

Niets? Niets! Of toch...
De korte tramrit van Haringdijke tot het Stationsplein was 200% covid vrij.
De vrije plaats waar de luchtcirculatie meedeinde op de kadans van de wielen op de sporen: dat was het.
Zit ik vandaag met een covidsafe verkoudheid opgescheept.
Een mens kan niet alles willen in het leven.

à la vôtre
Wilfried