De voorbije week in woord en beeld
27/09/2021 - 00:35
Maandag 27 september 2021, een goeiemorgen met Wilfried
MAANDAG
We genieten nog na van de perfecte zondag en ook vandaag wordt het ontbijt in Grande Enneille buiten geserveerd.
Het wordt een spiegelei(tjes) met spek. Eitje van scharrelkippen.
Is rap gezegd, maar als we in Sinsin, bij de uitrit van de weg Namen-Marche de kippen op een domein zien uitlopen, moeten we toegeven, het bestaat nog.
Gelukkig.
DINSDAG
William en Katrien zijn gisteren na de middag vertrokken.
Op hetzelfde moment krijgen we van Matty en Karen een SMS met dank voor het voorbije weekend. Leuk.
An trekt zich terug met het Joriverhaal.
Wij verlaten de chalet rond 17u.
Het gaat vlot: Sinsin, Courrière, Namur, Hamme-Mille, Heverlee, Leuven. Na uitladen en koffietje vat ik deel 2 aan: Leuven – Zedelgem.
WOENSDAG
Moeder heeft nog wat boontjes en snijbonen.
Ik geef de keuken aan haar, maar ze staat erop dat ik het vlees bak.
Waarom wil ze dat?
Misschien omdat ze dan nooit in zichzelf moet zeggen: ik wil het niet te droog hé, maar sappig.
Als ik aan het vuur sta gebeurt dat dus altijd. Of dat nu de eerste of honderdste keer is? Maakt niet uit.
Ik krijg het menu van de Duyventooren voor de publicatie-avond van mijn boek.
Het wordt foie gras en dry aged rundsvlees als voorgerecht. Een fazantje als hoofdgerecht.
DONDERDAG
Ik neem de keuken over. Het wordt een kabeljauwhaasje met prei.
Filiep Defraye, oud-directeur van de hotelschool Spermalie in Brugge zegt toe om me op 28 oktober in de Duyventooren in te leiden.
We zijn pas één dag ver voor de reservaties en tellen reeds 20 inschrijvingen.
VRIJDAG
Het wordt de wekelijkse wijnleverronde. Ik maak ook een herschikking in de wijnshop.
De degustatie nadert. Ze staat gepland voor het weekend van 16 en 17 oktober.
’s Avonds genieten we in de zetel van Italiaanse hesp en dry aged rundsvlees.
ZATERDAG
Een gewone wijnshopdag.
’s Avonds vertrek ik naar Leuven. Met een tussenhalte voor levering van 2 kartons Daumas Gassac in Wetteren.
Leuven is van de wereld.
An is in de ban van appelspijs.
Daarvoor heeft ze met haar Italiaanse vriendin Serena huisgehouden in de boomgaard van de universiteit.
Ik laat het me smaken.
ZONDAG
Alles in het teken van het wielrennen, dat op 100m van An de binnenstad komt uitgedraaid.
An ziet het graag vanop de eerste rij. En dat kan hier aan de Naamse Poort. Het is nog een 600 meter tot de aankomst.
Ik volg samen met haar enkele rondes maar kies voor de finale op TV.
Het levert mooie foto’s.
We ronden af op het terras van ons buurrestaurant de Grillekes.
Sympathieke uitbater Bojar maakt een minuutje vrij om bij ons aan tafel een rustmomentje te nemen.
à la vôtre
Wilfried
