Een eerste keer voorlezen uit mijn kinderboek: f a n t a s t i s c h !!!!
23/06/2022 - 07:04
donderdag 23 juni 2022, een goeiemorgen met Wilfried
Ik moet het toegeven, ik was vrij zenuwachtig.
Ik was niet alleen; de kinderen van het BuSO klasje langs de Oliebaan in Brugge* waren dat ook.
Naast de vertrouwde warme stem van meester Koen kwam er vandaag een vreemde man op bezoek.
Een meneer die Wilfried noemde en die iets heel speciaals kwam doen: voorlezen uit een boek dat hij zelf had geschreven over een duif.
We maakten het gezellig in een klein kringetje.
Meester Koen, de kinderen, de mama en papa van Evy, ikzelf en de mand met… 11 duifjes.
Het boek voorlezen in driekwartier was een onmogelijke opdracht, ook al beperkte ik me tot de passages die ik vooraf in oranje fluo had aangeduid.
Er werd meer tijd uitgetrokken.
Zo kon ik als inleiding vertellen wat de aanleiding gaf om een kinderboek over een duif te schrijven.
De aanleiding?
Omdat ik een dromer ben met een rijke fantasie.
Sommigen noemen me de verstrooide professor.
Dat eerste is waar, dat tweede?
Feit is dat de duif die, die ochtend op de verlichtingspaal zat op het plein recht tegenover onze deur reden genoeg was om daarbij te denken; ze zou er eens niet meer moeten af durven.
Zo werd Jori, de duif met hoogtevrees geboren.
Ik las mijn boek voor in drie delen, met telkens een korte tussenpauze.
Meester Koen trachtte de aandacht vast te houden door er op te wijzen dat hij er de dag nadien vragen zou over stellen.
Het lukte bijzonder goed, in acht genomen dat mijn jonge publiek beperkt was in hun doen en laten.
Kon ik het op een betere plaats dan hier in Spermalie voorlezen?
Neen; niemand is perfect stond er in mijn boek, ook Meyra niet, maar wat een wilskracht had ze.
Dat was het waar ik moest aandenken, toen het jongetje voor mij, tastend maar vlot de gang doorliep, de trap op naar de klas.
Mooi zijn telt van binnen. We zijn allemaal gelijk voor mekaar vertelde ‘Moat’ de bosduif aan Jori.
Iets na elven sloeg ik de laatste bladzijde om.
Paul de mensenman had in het boek de duivensliert zien vertrekken richting Barcelona.
Voor de kinderen volgde er een apotheose.
We trokken samen naar de speelplaats waar ieder kind die het aandurfde, een duifje mocht vastpakken, het aaien om het dan, aftellend door meester Koen, van 10 tot 0, los te laten.
Fascinerend hoe iedere duif in de lucht zijn weg vond om dan hoog boven onze hoofden samen te komen om in groep richting Oostkamp en hun duiventil te vliegen.
Er komen nog verteldagen, dat staat nu reeds vast.
De mama en papa van Evy bezorgden me gisteren een idee: kan ik Paul de mensenman overtuigen telkens met me mee te gaan met een mand met duifjes?
Meester Koen en zijn kinderen bezorgden me gisteren alvast een fantastische dag.
Daar wordt ik echt gelukkig van.
* BuSO Spermalie | Vzw De Kade
https://de-kade.be › de-kade › onderwijs › buso-spermalie
BuSO Spermalie biedt onderwijs aan jongeren met autisme, een visuele beperking, een auditieve beperking en/of een spraak- en taalontwikkelingsstoornis en ...
à la vôtre
Wilfried
