Mijn moment - zijn moment - hey kleine man !
14/08/2021 - 11:26
Hij verzamelt, hij verschuift, hij draagt ....
Zaterdag 14 augustus 2021, een goeiemorgen met Wilfried
De eerste avond van de ‘batjes’ of van Zilleghem teghoare, of hoe je het ook wil noemen, zit er op en daar heb ik heb al mijn ‘moment van Carl’ beleefd.
Het is het voor- of nadeel als je moederziel alleen het kermisgebeuren tracht te ontleden.
Ik had alle tijd om vanaf mijn stoel te observeren.
En laat dat nu net iets zijn waarin ik van mezelf vind dat ik goed ben.
Gisteravond was dat met niets anders dan muziek op het plein rechtover ons appartement.
Mijn moment?
Ik kom toe op het plein wanneer de band aan het soundchecken is.
3 gitaristen, een drummer en de leadzanger.
Een frontman waarvan ik eerst denk dat hij geen armen heeft.
Toch wel maar ze zitten volledig onder de tattoos.
Zo’n ruig type waarvan je denkt: oei, ‘n beetje uit de buurt blijven.
Zo’n man die goed is met de songs van U2, maar nog liever een AC-DC’tje doet.
Mijn moment of is het zijn moment komt er na het geslaagde optreden, wanneer de boel moet afgebroken worden.
Uit het niets komt een klein volwassen manneke.
Die gast is anders dan gewone mensen, neen hij is speciaal.
Zonder één woord te zeggen staat hij zijn man tussen die ‘grote’ gasten van de band.
Hij verzamelt kabels, verschuift dingen, draagt dingen.
Als alles is opgeladen volg ik de zanger en de kleine man.
Blijkbaar zijn z’n ouders of is het familie geen onbekenden van de groep.
Het afscheid is hartelijk.
De zanger is waarachtig een doodgewone lieve mens, die me bij het weggaan vertelt dat de jonge man de groep bij ieder optreden volgt en steeds een helpende hand toesteekt.
Dat was mijn moment, wat een moment!
Zijn moment, hey kleine man !
à la vôtre
Wilfried
