Moeder en de familie Bellamy in 'Upstairs - downstairs'
02/04/2021 - 08:53
Vandaag de 3de keer dat ik één van de ... 60 onderwerpen los uit mijn boek: 'Moeder een leven lang' Het lijkt wel op Upstairs - downstairs.
Vrijdag 2 april 2021, een goeiemorgen met Wilfried
De oorlog had een serieuze impact op het schoolleven van Leonie.
Doordat les volgen onmogelijk was geworden moest moeder vrij vroeg een baantje zoeken.
Amper 13 jaar en enkele maanden oud werd de jonge Leonie, weken eerder nog een onbezorgd schoollopend meisje, in een totaal andere wereld gedropt.
Ze werd als een ‘fille de casier’ tewerkgesteld bij mevrouw Placier.
Een wel erg rijke dame die een imposant herenhuis op de hoek van de Frankrijklei en de Charlottelei in Antwerpen betrok.
Om een idee te geven hoe imposant het huis was: je kwam er binnen langs een poortdeur die toegang gaf tot een brede gang die doorliep tot in de tuin.
Je reed met de wagen of … met paard en koets tot achteraan de tuin.
Rechts en links bevonden zich de vertrekken voor de ontvangst van de gasten.
Op de gang was er een monumentale draaitrap en een lift.
Die leidden naar de vertrekken van madame op de eerste verdieping en het verblijf van haar dochter, haar man en drie kinderen op het tweede.
Madame had één zoon van 18 en 3 dochters die allen met een man van adel waren getrouwd.
Op de derde verdieping waren de kamers voor de 7 mensen die mevrouw in dienst had.
Er was zelfs een persoonlijke meid voor het gezin van de dochter.
Moeder haar werk bestond er in het serveren van de maaltijden.
Het ontbijt op de kamers, de lunch en het diner in de eetzaal.
Er werd geserveerd vanaf het plateau.
Leonie droeg een zwart kleedje met een kanten kraagje en een klein wit voorschotje.
Ze leek zo weg gelopen uit de Engelse reeks over de familie Bellamy.
Na dit vertelmoment van moeder begrijp ik waar ze de mosterd haalde als het gaat om etiquette.
à la vôtre
Wilfried
