Pasen in Pouilly-sur-Loire deel I
07/04/2021 - 09:59
Een nieuwe generatie kwam er aan, de kinderen van. Jonge mensen die bij zichzelf of hun beste maat te biechtte gingen
woensdag 7 april 2021, een goeiemorgen met Wilfried
Soms was het heel vroeg in 4de maand, soms was het halfweg april, maar de Goede Week, een hectische, sloot in de winkel de lange winterperiode af.
Akkoord, we waren kort na nieuwjaar er al eens tussenuit gegaan om een skioord op te zoeken, ook al bonden we de latten niet aan.
Maar wandelen in Morzine, dat gecombineerd met een wijnboer bezoek in de Bourgogne, schonk ons evenveel vitamientjes om de volgende kouwelijke weken door te komen.
Zoals op dit eigenste ogenblik 'aprilse grillen' ons doen naar buiten kijken en zeggen ‘ ge moet nu ne keer kieken’. Zo is het altijd geweest.
In 2031 zullen we zeggen: weet je nog, tien jaar geleden sneeuwde het in aprill.
Pasen kwam dan ook niets te vroeg.
Op Goede Vrijdag hadden we zoals gewoonlijk onze visetalage gemaakt, maar omdat die vrijdag voor onze ouders echt nog een goeie was, plaatsten we op onze vistafel achter de toog bakken vis.
We kregen de tijd niet om telkens een keuze in de etalage te maken.
Bakken met pladijzen, bakken met sliptongetjes en een bak met de iets grotere soort; ‘ van 5 in 1 kg madam?
Op vrijdag en zaterdag kregen we hulp: schoonzus Liliane en haar man Paul, al die jaren onze rechter- en linkerhand sprongen bij en namen op zaterdag over
Ik was van half vier in de weer, maakte bestellingen klaar en zorgde er voor dat er geen onoverkomelijke hindernissen konden opduiken.
Zo begon het begin de jaren 80 en liep het nog een stuk door in de jaren 90.
Een nieuwe generatie kwam er aan, de kinderen van.
Jonge mensen die bij zichzelf of hun beste maat te biechtte gingen. De mis en de communie was iets wanneer het niet anders kon.
Ieder beroep was hard genoeg labeur om niet te moeten vasten.
Goede Vrijdag meneere? Nen dag gelik n ander zekerst?
De bakken met pladijs en tongetjes verdwenen uit het winkelbeeld, de vis werd zoals andere dagen gekozen uit de etalage.
Een soort vis bleef overeind: de kabeljauwfilet.
Daar was niet veel werk aan en vooral… er zaten geen graatjes in.
Ook de kabeljauwfilet moest de plaats ruimen.
Geef maar een kabeljauwhaas, daar zitten zeker geen graten in.
Onze traditie bleven we in ere houden: de zaterdag maakten we ons op om rond de klok van 11u om te vertrekken.
Op de kop 500km tot aan het bord met het opschrift: ici commence le vignoble de Pouilly.
5 uur na ons vertrek, na een voorbeeldige passage op de périphérique van Porte naar Porte; Ivry, Bagnolet en Italie parkeerden we onze auto op de grintkiezelparking voor de deur van de Relais Fleuri.
Morgen deel 2 van Pasen in Pouilly-sur-Loire
à la vôtre
Wilfried
