Terrasje mogen en kunnen doen is goed voor het moraal en de ...commercie !
13/05/2021 - 07:41
1.80m belette me niet om een gesprek aan te knopen.
Donderdag 13 mei 2021, een goeiemorgen met Wilfried,
Sommige keren heb je er zo genoeg van en is het feit dat je opnieuw een terrasje mag doen het perfecte feit om soelaas te brengen.
Ik verklaar me nader.
Gisteren had mijn auto mijn ‘valling’ van vorige week blijkbaar overgenomen.
Ik wist wel dat er wat haperde want het is niet normaal dat uitlaatgassen in het interieur terecht komen.
Kon dit zijn, kon dat zijn. Blijkbaar is het niet dit maar eerder dat.
maw: gisteren had mijn auto, tot nu toe altijd mijn kameraad geweest, niet veel goesting om me volle gas te brengen waar ik moest zijn.
Dat was om halfvijf bij de kinesist in Blankenberge.
Eigenlijk mocht ik hem niet veel verwijten want de avond voordien had hij ons nog probleemloos van Durbuy naar Leuven en Zedelgem gebracht.
Waren de zware regenbuien er te veel aan?
Voor alle zekerheid hem binnen gedaan bij de ‘autodoktoor’, die er een instrument opzette en moest vast stellen dat – niet dit, maar dat – me veel geld gaat kosten.
In afwachting kon ik een vervangwagen krijgen en had ik de kinesist opgebeld of ik een uur later ook nog mocht komen. Dat mocht.
Kinesist die me nog eens uitlegde dat het m’n bekken is dat absoluut niet mee wil.
Hij duwde, wreef, trok en masseerde mij tot ik me als een ander mens voelde.
Ik reed naar huis, was inmiddels veel te laat om mijn boodschappenlijstje af te werken en kon alleen nog maar hopen dat er ergens op een terrasje een tafeltje voor 1 persoon zonder reservatie zou te vinden zijn.
Dat vond ik bij de Snelle Duve in Snellegem.
Het maakte van me deels opnieuw een gezellige mens.
En het verbeterde er alleen maar mee.
Op 1.80m van mij nam een koppel aan het laatste vrije tafeltje hun plaats in.
Blij dat je gekomen bent verwelkomde de uitbater het koppel, ik heb een werkje voor je.
Werkje, al goed en wel, maar het was ontzettend druk.
Je moest eens zien wat er allemaal aan de muur hangt, verduidelijkte de vrouw.
Blijkbaar viel er al eens wat van tussen.
1.80m belette me niet om een gesprek aan te knopen.
Hang ik daar ook bij, vroeg ik het koppel.
Moet jij daar dan bij hangen replikeerde de man.
Wie ben jij en waar zit jij, er aan toevoegend.
Eigenlijk wel, of je zou het kunnen vergeten hebben, mij er bij te hangen insinueerde ik.
Ik zat er bonk op.
Ik herinnerde me mijn telefoontje van bijna een jaar geleden.
Ik neem eerst enkele dagen vakantie, ’t zal volgende week zaterdag zijn, had de man me aan de telefoon uitgelegd.
Ik had de man opnieuw kunnen opbellen, maar het euvel had zichzelf opgelost.
Wanneer ben je daar en kun je er ook iets proeven vroegen ze me.
Ik gaf wat tekst en uitleg.
Onze gemoedelijke babbel over ‘het leven’ in het algemeen en de gemeenschappelijke kennissen in het bijzonder was best aangenaam.
Moraal van het verhaal: in je kot blijven is goed, was goed, maar er nu weer uit mogen helpt ‘de commercie’ een serieuze stap vooruit.
Als hij me nu niet aan de muur vergeet te hangen, of beter nog, me in zijn portefeuille bij houdt, komt het goed.
Ik zal hen graag ontvangen.
à la vôtre
Wilfried
